taki mały off

ja po swoim wypadku (6 złamaniach) powiem tylko tyle. nigdy na pewno nie wrócę do całkowitej sprawności i z tym już się pogodziłem. są wieczory że zwijam się z bólu i to ukrywam przed wszystkimi.
i powiem tylko tyle- ten ból wcale nie jest najgorszy.
Najgorszy ból to było patrzeć na co skazałem swoich bliskich (szczególnie rodziców) gdy odwiedzali mnie w szpitalu z łzami w oczach.
Tego nigdy nie zapomnę jak pierwszy raz po wypadku zezwolono im na widzenie ze mną, gdy weszli na sale i ich bezsilność, cierpienie. później jak jeździłem na wózku inwalidzkim po domu i ta skryta rozpacz w oczach mamy gdy pomagała mi umyć się, zmienić bieliznę, ubranie... do dziś jak o tym myślę to czuje żal do siebie że pozwoliłem ich skazać na takie coś... naprawdę panowie, Motocykle to piękna sprawa. próbowałem już wielu rzeczy. od sportowych aut po skoki z spadochronu i nic nie dorówna adrenalinie jaką może dać nam motocykl... do dziś chodzi mi po głowie kupno kolejnego... ale w pewnym momencie przychodzi myśl ''Czy ta adrenalina jest tego warta... i wcale na myśli nie mam w tym co piszę że motocykle to zło i kończcie z tym. to nie tak. tylko pamiętajcie panowie siadając na moto, że wasz świat i wasze życie, to również świat i życie waszych bliskich.

lewa.